famnijkamp.reismee.nl

Dag 6 - Rio Lagartos, Valladolid

Dag 6

Slaap Ivar een keertje rustig door, voel ik mezelf zo slecht als een aap. Ik zit zowat de halve nacht op de wc, maar zal jullie de details besparen, en het ontbijt gaat er ook helemaal niet in. Erge buikpijn en flinke koorts drukken me weer terug in bed. Shit, ik moet straks ook nog alles inpakken en naar t volgende hotel rijden...

Ik slaap tot half 11 en voel me gelukkig niet zo koortsig meer. Snel alles maar inpakken en als een gek in de auto gooien. Dit is een workout opzich aangezien we via een smal wenteltrapje alles naar beneden moeten sjouwen, langs het zwembad, over het stoepje, door het grind naar de auto. Helemaal bekaf begin ik aan de tweede koffer en na een poosje kom ik weer nat van het zweet boven. Nog eerst even uitrusten op bed en proberen om een bouillon binnen te houden, ik heb namelijk nog niks gegeten en voel me zo slap als een vaatdoek. Gelukkig blijft dit binnen en een beetje bang voor de reis stappen we in de auto. We rijden vandaag naar Valladolid, ongeveer 2 uur rijden. Valladolid is en kleine koloniale stad, gesticht door de Spanjaarden. In eerste instantie werd deze stad in 1543 aan de kust gesticht, maar in verband met de grote hoeveelheid muggen zijn ze in 1545 verhuist naar het binnenland. We gaan er eigenlijk een beetje van uit dat hier dus geen muggen zijn.

Na 2uur rijden komen we aan in Valladolid, een beetje te vroeg voor het inchecken, maar prima op tijd voor de welkomstdrankjes. Ik heb in de auto al voorzichtig geprobeerd een rijstwafel te eten, en deze is tot nu toe ook binnengebleven, dus dat drankje zal ook wel blijven zitten. Ivar krijgt de fles, wij ons drankje, en binnen no-time is onze kamer klaar voor gebruik. Ook dit hotel heeft weer een mooie binnentuin met zwembad en, schijnbaar, een super goed restaurant. We rijden eerst snel even naar de supermarkt, we hebben namelijk zelf geen eten (en ik heb honger) en we hebben broodnodig brood nodig voor Ivar. Daar aangekomen blijken we onze creditcard te zijn vergeten, heb ik een déjà vu?, en kunnen we met onze pinpas geen geld uit de automaat halen. We schrapen alle beetjes kleingeld bij elkaar en gokken er op dat we genoeg bij ons hebben. Aah nee, ook de jongen bij de kassa moet nog een fooi krijgen voor het inpakken van onze boodschappen.. gelukkig hebben we net genoeg en gaan we snel weer naar ons hotel.

We proberen Ivar even in bed te leggen, maar hij is het er absoluut niet mee eens. Dan maar weer het badpak aan, de band uit de auto tevoorschijn halen en duiken maar.

We FaceTimen nog even met Tante Anneleen die samen met opa en oma, oom Frank en Dex in Frankrijk op de camping staan, en na het douchen proberen we Ivar even in de box te leggen. Ook hier is hij het absoluut niet mee eens en schreeuwt alles bij elkaar. We halen hem er even uit om over de vloer te laten kruipen, als wij ons ondertussen omkleden. We zijn van plan om even de stad in te gaan, maar tijdens een onoplettend moment kruipt Ivar in zn koffer en breekt de pot met babyvoeding open. Alles zit onder de melkpoeder en nadat eindelijk de bende weer een beetje is opgeruimd hebben we geen zin meer om de stad in te gaan. Dan geven we hem maar een potje. Deze wordt hier in het restaurant warmgemaakt en gaat er in als zoete koek. Waarschijnlijk hebben we nu eindelijk gewonnen, en als Lianne Ivar naar bed brengt waag ik me aan een cocktail met rum en pepers. En behoorlijke gok, maar de wc is in de buurt. Lianne krijgt een cappuccino en we genieten van onze drankjes aan het zwembad als Ivar zich heeft overgegeven aan de slaap... we komen er wel trouwens achter dat hier, ondanks alle positieve berichten, tóch muggen zitten, dus deet smeren maar weer.

Om 19uur doen we Ivar weer de fles, maar veel pit zit er momenteel niet in, dus na de fles direct weer naar bed. Tijd voor ons om ons te verdiepen in de menukaart. Het is hier allemaal een stukje beter voor mekaar dan in Rio Lagartos, en ons oog valt uiteindelijk op Fajitas. Na een bult gerommel in de keuken, waar we zo in kunnen kijken, en een klein kwartiertje later wordt een goed verzorgde houten plank bezorgd, met daarop een potje huisgemaakte guacamole, gebakken groene peper met geitenkaas en een gloeiend heet pannetje met fajitas. In een zelf gebreide sok worden maïskoeken geserveerd om je mond mee af te vegen.

Heerlijk! Ik drink, om de goede vrede in mn maag te bewaren, nog even een watertje en we gaan vandaag op tijd naar bed. We worden nog even wakker gehouden door de baby van de buren.. super irritant, die ouders die kleine kinderen meenemen maar een hotel. Tegen een uur of 11 is ook de kleine buurjongen stil en kunnen we slapen.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!