famnijkamp.reismee.nl

Dag 12 - Playa del Carmen

Dag 12


Vandaag is er een die je kunt opdelen in verschillende emoties.


We beginnen bij blij!


We hebben een heerlijk ontbijt met zn tweeen. Ivar had een beetje moeite met in slaap komen, maar daar hebben we een beetje lak aan, gewoon slapen zul je! Aan het einde van het ontbijt slaapt hij dan ook als een roosje. Frank en Anneleen komen ons opzoeken en we nemen een fijne plons in een van de zwembaden hier op het resort en genieten in de zon, totdat het een beetje begint te regenen. Als Ivar weer wakker is halen we hem er uiteraard weer uit en zijn we allemaal gelukkig en tevreden. Tot nu toe, vrijheid blijheid..

De volgende emotie is een mix van alles wat je maar kunt bedenken wat onder de noemer totaal niet blij valt.


Om een beetje kosten te besparen (ja ja, daar doen we soms ook nog aan), willen we eten bij de supermarkt halen, en aangezien Frank nog wil pinnen en wij nog een nieuwe zwemband nodig hebben voor Ivar, die van hem is lek, besluiten we de stad in te gaan. Lianne, Anneleen en Ivar blijven op het resort, Frank en ik rijden met onze auto richting de supermarkt. We doen onze boodschapjes, broodjes, biertjes, andere gekke dingen en helaas geen zwemband, en stappen weer in de auto opzoek naar de pinautomaat. En hier begint het ‘totaal niet blij’ gedeelte... we rijden echt elke pinautomaat af, maar kunnen er geen vinden waar de pinpas van Frank werkt, super balen want zn geld is bijna op. Onze laatste optie is de bank waar Frank eergisteren heeft gepint, en waar het dus wel werkte, maar ook hier kunnen we geen geld krijgen. We rijden de straat uit, toevallig achter een politieauto aan. Deze stopt even aan de kant van de weg, laat ons passeren, lachen nog vriendelijk naar ons, en rijdt dan weer verder achter ons aan. Tot nu toe nog niks aan de hand zou je denken, maar Frank en ik zagen de bui al hangen. Nog geen 50 meter verder gaan de zwaailichten aan en weer 50 meter verder laten ze de sirene ook naar eens horen.. shit! Onze gordel is om, we rijden niet te hard, zelfs ons licht is netjes aan overdag, geen flauw idee wat wij verkeerd doen(?)!


De beste agenten stappen uit en stellen zich netjes voor, ik denk Juan en zn commander maar kon ik zo snel niet verstaan, en vragen in erg gebrekkig Engels of we weten waarom we aangehouden worden. Geen idee natuurlijk, want we doen volgens ons niks verkeerds, maar Juan en zn commander weten het uiteraard wel. Onze achterruiten zijn getint en dat is natuurlijk ten strengste verboden. Frank en ik wijzen Juan en zn commander erop dat letterlijk bij elke auto de ruiten hier getint zijn maar dit wordt hard lachend afgewezen. Mijn rijbewijs wordt extreem goed gecontroleerd, wat mij betreft veel te goed, en de commander schrijft van alles op in zn agenten zakboekje. Als ze om de papieren van de auto vragen overhandig ik ze keurig de meegekregen documenten van Herz, maar dit is uiteraard niet wat ze vroegen en andere papieren hebben we niet. Weer een zeer zware overtreding waar Juan en zn commander hoofdschuddend een aantekening maken in hun boekje. Frank en ik beginnen hem een beetje te knijpen, we hebben geen flauw idee waar dit naartoe gaat. Juan neemt mijn rijbewijs in, deze gaat ook in hun boekje, en verteld mij in erg gebrekkig Engels dat ik mijn rijbewijs mag ophalen bij het bureau na het betalen van de boete voor mijn overtredingen (dit zou volgens hun ongeveer 100$ zijn voor de getinte ramen, het niet op orde hebben van de papieren zat daar denk ik vast wel bij). Juan verteltdat ik helaas pech heb omdat toevallig vandaag het politiebureau dicht is en dat ik mijn rijbewijs morgen mag ophalen. Voor ons natuurlijk niet te controleren maar we vertrouwen de agenten voor geen ene meter. Ik vraag ze of ik een bonnetje krijg of een bewijs dat ze mijn rijbewijs hebben ingenomen, maar dat bonnetje kon ik bij het bureau ophalen en het verhaal wordt, waarschijnlijk door ons verbaasde kijken, nog een keer of 2 herhaald. Als ik ze iets indringender vraag om een bonnetje of bewijs, begint Juan wat tegen de commander te mompelen en vraagt dan met een smerige grijns hoeveel ik er voor over heb om mn rijbewijs nu weer terug te krijgen. We staan echt helemaal klem en zeggen dat we Juan niet begrijpen. Juan herhaalt de vraag maar wij houden ons voor de dommen. Maar we begrijpen wel dat dit de enige manier is om nu mn rijbewijs terug te krijgen. Als Juan vraagt hoeveel geld Frank bij zich heeft laat hij 200 pesos zien, ik laat 500pesos zien en hier neemt Juan en zn commander genoegen mee en ik krijg gelukkig mn rijbewijs weer terug. Wel pas nadat ik heel sneaky het geld aan Juan moet geven verdwijnt mijn 500 pesos ook in het politieboekje. Een bonnetje kan er helaas niet vanaf, maar we mogen gelukkig wel verder rijden als we de achterruiten naar beneden laten. We knallen nat van het zweet zo snel mogelijk weer naar ons resort...


Tot zo ver het ‘totaal niet blij’ gedeelte.


Totaal verbaasd over hoe hard we genaaid zijn en dat we ons echt niet lekker in de auto voelen komen we weer aan op het resort waar we hard toe zijn aan een biertje. En met inname hiervan, begint onze volgende emotie...


Blij


We genieten even hoor het huisje van Feank en Anneleen als we napraten over wat er net gebeurd is. Daarna gaan we fijn met Ivar naar het strand. Die jongen is al bijna 2 weken in Mexico maar heeft nog nooit van zn leven strand gevoeld, daar moeten we maar even verandering in brengen! In het begin was het even wennen, maar een paar minuutjes later zat alles onder t zand.. uiteraard moet na de tijd alles, zowat tijdens het potje (deze geven we tegenwoordig gewoon koud), weer even afgespoeld worden in het zwembad. Waarna we ons een fijne Tequilla gunnen.Tegen 7uur leggen we Ivar weer in zn tentje waarna wij ons klaarmaken voor het avondeten. Ivar ligt in bed en is dus blij, Ivar is blij dus wij zijn blij.

We schakelen snel weer over. Ik denk dat ik bang of geschrokken?! was.


We besluiten om te gaan eten in het restaurant op het resort, Ivar ligt in bed en dit is binnen bereik van onze babyphone app, die op de WiFi werkt. De WiFi ‘knippert’ een beetje dus elk minuut krijgen we een melding dat er geen verbinding of juist wel verbinding is.. dan het geluid maar uit, Ivar slaapt toch wel. We eten salade en soep van het buffet en moeten daarna even wachten op ons eten van de kaart. Ondertussen toch maar even op Liannes telefoon kijken hoe het met Ivar gaat. Huh? Hoor ik nou gemompel? Dat kan niet, dat zullen vast de buren zijn. Hè alweer stemmen en geschuifel, hoe kan dat? Als we de camera aan doen, zien we tot onze grote verbazing dat er licht brand op onze kamer, en die hadden wij zeker weten uitgedaan! We bedenken ons geen moment en sprinten als een gek terug naar ons huisje waar Ivar ligt. Hier wordt in de gauwigheid even een 400mtr record gelopen op slippers.. en helemaal buiten adem stop ik de sleutel in het slot. Tegelijkertijd wordt van de andere kant de deur opengemaakt. Het licht is maximaal aan en ik zie een man in een soort politie uniform en een uniform wat ik niet kan plaatsen, eigenlijk kan ik dit allemaal niet plaatsen, en moet even denken aan de politie van vanmiddag. De man stelt zich netjes voor en zegt van de security van Mahekal te zijn, de andere twee mannen, er staat er ook nog een in de badkamer, zijn de monteurs die onze wc komen repareren want deze was inderdaad kapot. De mannen zijn zich van geen kwaad bewust aangezien Ivar in een heel klein tentje heerlijk ligt te slapen en helemaal niet opvalt, maar behoorlijk gefrustreerd wijs ik ze hierop en doe het licht uit. Gelukkig wordik helemaal begrepen, ze doen tenminste alsof, en zijn ze binnen 2 minuutjes klaar en buiten en doet zelfs de wc weer!


Nu weet ik even niet meerhoe ik me moet voelen en verdwaasd loop ik terug naar het restaurant. Na een potje kaarten bij Frank en Anneleen lopen we weer terug naar ons huisje waar we, voordat we gaan slapen, nog eerst even checken of Ivar nog steeds in bed ligt. Gelukkig maar.. alles is weer op zn plek.

Reacties

Reacties

Marieëtte

Whahaha ik lees dit eerder dan je moeder!?

Alda

Nou, ik word er nog zenuwachtig van, zeg.
Hou je dat jongetje goed in de gaten?!

Eveline

Jemig... .hoezo corrupt??

Janet

Willen jullie even niet zo creepy doen daar in Mexico? Brrr.. ga de volgende keer toch gewoon naar het tmolke of zo??... Nee grapje. Geniet ervan. Over een tijdje lachen jullie er om.

Joannieke

Wat een verhaal weer!
Letten jullie goed op de kleine Ivar? Geef ‘m een dikke knuffel en high five van ons!

Geniet er nog even van.

We kijken uit naar het volgende verhaal ?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!