Dag 1

Exact 04.00... twee wekkers doorbreken de vredige stilte aan de Scholekster. So it begins...

Zaterdag en zondag hebben we onze en Ivars koffer ingepakt en Lianne was zo verstandig om gisteravond alvast lunch te maken voor vandaag. Het is nog veel te vroeg om over lunch na te denken. Het is sowieso nog veel te vroeg om überhaupt ergens over na te denken. We zijn net wakker genoeg voor een makkelijk ontbijt als de vakantiestress bij Ivar begint toe te slaan. De wekkers en het gerommel zijn helaas ook zijn slaapkamer binnengedrongen. We pakken om 4:30uur, na een allerlaatste check, snel de handbagage in, gooien alles in de auto van Frank G en halen ondertussen een klaarwakkere Ivar uit bed. Ivar snel in de Maxi-Cosi (Autocorrect vindt dat hier ‘Mexico’ moet staan) en de magische spenen nemen mee. Om AVG-technische redenen ben ik genoodzaakt om andere namen te geven aan de spenen, hier denken we nog even over na. 5.10uur brengt Frank ons richting Schiphol. De redding van de dag komt vandaag van mij (Mathijs), als ik me bij Holten afvraag of onze creditcard, waar we echt alles mee geboekt hebben, wel bij ons hebben. Shit! Snel terug om dat kaartje op te halen om vervolgens via een rustige weg naar Schiphol te knallen. Het kàn ook gewoon niet in een keer goed gaan bij ons.. Bedankt Frank!

Op Schiphol kennen we ondertussen de weg en zonder enige moeite vinden we de incheckbalie van Swiss. We zijn iets te vroeg, maar onze ervaring heeft ons geleerd dat het wel even duurt voordat we aan de beurt zijn. We wachten geduldig...

Als we ons kunnen inchecken heeft Ivar al heel wat (potentiële) moeders versierd, dat beloofd nog wat. De vriendelijke mevrouw bij de balie ontdekt tot haar grote spijt dat er geen ticket is voor Ivar tussen Amsterdam en Zürich. Gelukkig weet mevrouw dit na wat heen-en-weer gebel voor ons te fixen. Het kàn ook gewoon niet in een keer goed gaan bij ons...

Ons vliegtuig brengt ons veilig en snel naar Zürich, waar we de family room bezoeken. Dit is een grote kamer met spelende kinderen, speelgoed, verschoonplekken, toiletten, tafels en stoelen, een keuken en slaapruimtes. Voor Ivar nét De Kindertuin. Die Kindergarten. Juf Anneleen is hier ingeruild voor oppasoma Heidi, maar je kunt er toch ook prima slapen. Hier kunnen we ons de komende 5uur wel vermaken. Als Ivar eindelijk slaapt proberen we zelf ook maar even de ogen dicht te doen, want iets zegt ons dat de komende 11uur durende vlucht een heeule lange gaat zijn. Oja, de vlucht heeft ook nog vertraging! Het kàn ook gewoon niet in een keer goed gaan bij ons...

17:00 uur zitten we dan eindelijk weer in het vliegtuig. We zitten direct naast de wc, is dit gunstig? Aan de andere kant naast ons zit een jong Israëlisch stel wat zich, lachend om een hele vrolijke Ivar, klaar maakt om te gaan slapen. De arme mensen weten niet wat hun te wachten staat.. hahaha! De vlucht is er een om heel snel te vergeten en waar ik ook weinig woorden aan vuil wil maken. Rustige, slapende fases die zich afwisselen met spontaan keihard gegil (omdat alles zo interessant is), knetterhard gebrul uit het niets (omdat we zo moe zijn) en af en aan geloop naar de wc.

Om 21:00 uur lokale tijd komen we veilig aan in Cancun. We sluiten achter in de rij aan voor de Duane, maar worden halverwege uit de rij gepikt omdat Ivar huilt, on vervolgens vooraan weer in te schuiven. Lekker bezig zoon! De stempel wordt snel gezet en zelfs alle bagage is op tijd binnen. Als we naar buiten lopen worden de taxi’s en huurauto’s ons met 50 en zélfs 51% korting aangeboden, maar we hebben ons transport al geregeld en onze chauffeur is startklaar. Het kàn dus ook wél in een goed gaan bij ons...

22:30uur lokale tijd komen we bij ons hotel, in Nederland is het 05:30uur. Snel een hapje eten, fles klaarmaken en dan gaan slapen. Wat een reis. Welterusten!