famnijkamp.reismee.nl

Dag 11 - Tulum, Playa del Carmen

Dag 11


Vanmorgen om 8uur kunnen we pas ontbijten, dus we proberen de fles van Ivar zo te timen dat hij om 8uur weer in bed ligt. Vreemd genoeg zijn we de eerste in het restaurant en bestellen we een soort hele dikke pannenkoeken met honing en chocoladesaus en hele dikke grote wentelteven met vanillesaus van de kaart. Heerlijk, maar wel veel te veel. We worden tijdens het eten nauwlettend in de gaten gehouden door de ‘hotelhonden’ die ook wel een hapje van ons ontbijt lusten. 

Als Ivar om 10uur wakker wordt pakken we onze tassen in, waar we ondertussen al behoorlijk goed in zijn geworden. Ivar in de wasmand, vind ie helemaal geweldig, wij als een malle alles in de tas drukken!

Ik sjouw de tassen richting de auto, deze keer vanaf de begane grond, maar wel door heel veel grind, en als alles weg is leveren we de sleutel in. Tijdens uitchecken blijkt dat de beste barman niks van ons eten en drinken op onze rekening heeft gezet, en dat we zo weg mogen lopen. Hier hadden we veel geld kunnen besparen, maar dan hadden we vannacht waarschijnlijk slecht geslapen.. en omdat we zo eerlijk waren kregen we de biertjes voor niks, dat mag wel even genoemd worden!


We mogen de fietsen van het hotel lenen en stappen vol goed moed, met Ivar in de draagzak, als echte Nederlanders, op de fiets richting centrum Tulum. We fietsen via de pinautomaat richting een koffieshop waar we een heerlijk gebakje en ijsje eten en fijne mangosmoothie drinken, wat wel nodig is want de temperatuur in Tulum heeft geen rem.. 

Nadat het personeel weer afscheid heeft genomen van Ivar mogen we weer verder fietsen, terug richting het hotel. Fietsen in het buitenland, altijd mooi! Als we aangekomen zijn in het hotel wordt Ivar al uit de draagzak getrokken voordat ik er erg in heb. De vrouwen bij de receptie hebben volgens mij nog nooit een blanke blonde baby gezien.

We stappen in de auto en rijden richting Playa del Carmen, een uurtje rijden. Direct nadat we getrouwd zijn, zijn we hier ook geweest, en we zitten weer in hetzelfde resort. Resort? Jazeker, superdeluxe beachresort, pal aan het strand, waar je zelfs je eigen kont nog niet hoeft af te vegen. Playa del Carmen is wel even wat anders dan bijvoorbeeld Rio Lagartos. Dit is een grote stad en het stikt hier van de toeristen, en daar zijn de mensen hier goed op ingespeeld. Met oranje hesjes en vlaggetjes houden ze je auto stop en dwingen ze je hun parkeerplaats op omdat je ‘niet verder kunt’. Als de auto stil staat blijkt dat ze je gewoon een paar tripjes willen verkopen... als blijkt dat je wel bijvoorbeeld Tulum wilt bezoeken, maar geen gids wilt, is de parkeerplaats toch vol. Ik vind dit wel een redelijk agressieve verkooptechniek.

We rijden naar Mahekal Beach Resort, onze oude vriend, waar we helaas nog te vroeg zijn om in te checken. We mogen onze koffers laten staan en krijgen water met een fris washandje, en zoeken nadat we weer fris en fruitig zijn, Frank en Anneleen op. Ivar wordt weer herenigd met z’n grote vriendin tante Anneleen, of was het nou juf Anneleen? En wat doen die twee hier eigenlijk in Mexico? Nou ja.. blijven lachen! Lianne, Ivar en ik eten in het restaurant, Frank en Anneleen komen er gezellig bij zitten en praten even bij. Om 15:30uur mogen we de sleutel van ons huisje ophalen. Een mooi witgestukt huisje met rieten dak en een veranda waar we onze hangmatten gelijk in ophangen. Er staan meerdere huisjes om een soort pleintje/tuin met palmboompjes en bamboe, hier kunnen wij ons wel vermaken de komende tijd. We doen eerst even boodschappen bij de Wallmart en daarna gaat Ivar tent in, en wij gaan even naar het zwembad. Wel een stuk minder relaxed omdat de babyphone het nog niet doet, maar de jongen slaapt rustig door. Als Ivar weer wakker is maken we ons klaar om de stad in te gaan om wat te gaan eten. Met Ivar in de buggy savonds de stad in, hij slaap, na lichtjes dwingen, als een roos.. super gezellig!


We lopen hier over 5th avenue, de grote winkelstraat van Playa del Carmen, waar geen eind aan lijkt te komen. En nadat we moe zijn gestreden, gaan we weer richting ons huisje. Ivar wordt overgeplaatst in de tent terwijl wij halen onze ‘koude’ biertjes van binnen naar buiten halen. We hebben geen koelkast, maar de airco op 16 graden gezet, en als het dan buiten 30graden is en je bier 16graden, dan is het bij gebrek aan beter best goed te doen. 


We slaan snel een kratje achterover *kuch* en gaan dan fijn naar bed.



Hasta manana

Reacties

Reacties

Edith Spoolder

Sùper! Wat een leuke verhalen! ??

Wim

Je moet je baan gewoon opzeggen en schrijver worden. Superleuke verhalen.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!